“இந்தியாவில் வறுமைக் கோடு”

வள்ளல்பிரான் கூறினார்.

நான் தேசப் படத்திலே தேடிப் பார்த்தேன்
தீர்க்க ரேகைக் கோடு இருந்தது அட்ச ரேகைக் கோடு இருந்தது

பிடி சங்கிலி போட்ட பெண்பிள்ளை அரசு இலவச டீவி தூக்கி ஆட்டோ ஏறும் போதும், தீப்பெட்டி அளவுக்கு மோதிரம் போட்ட ஆள் அரசு டீவியை பைக்கிலே கட்டும் போதும் கொழுத்த பணக்காரன் விவசாயக் கடன் தள்ளுபடி பெறும் போதும் . . .

அண்ணாந்து பார்த்தேன்
அவர்கள் தலைக்கு மேலே தெரிந்தது
தேடிய கோடு அரசு அடிக்கடி சொல்லுமே அந்த வறுமைக் கோடு!

நிசமாலுமே எங்கே இருக்கிறது அது எனப் பார்த்தால் வாடிய ஏழையின் வயிற்று மடிப்பிலே வருத்தமே வடிவான அவன் முக வரிகளிலே இருந்தது !

தலை நகரின் பிளாட்பாரத்தில்
பொத்தல் போர்வைக்குள் ஆயிரம் சோதி இலவசதரிசனம் கண்டும் அந்த ஏழைகள் வீடு பேற்றைக் அறியாதவர்கள்

***************************************

தீக்குள் விரலை வைத்தால் என்னாகும் என்று பாரதியையே ஒரு வழி செய்துவிட்டு, என்னையும் ஒரு தலைப்பு கொடுத்து எழுதச்சொல்லி தோழி தமிழரசி கொடுத்த அன்புக்கட்டளையின் வினையால் வந்த வினை. அவர் எனக்கு கொடுத்த தலைப்பு “இந்தியாவின் நேற்றைய இன்றைய நாளைய வறுமைக்கோட்டின் நிலை”

இதில் ஒரு சிறிய மாற்றத்துடன் “இந்தியாவில் வறுமைக் கோடு” என்ற பொதுவான தலைப்பில் எழுதுகின்றேன். நான் இந்த தலைப்பில் பெரும்பாலும் விவசாயிகளைப் பற்றியே சொல்லப் போகிறேன்.

அதற்கு முன்பாக சில புள்ளி விவரம்.

ஜூலை மாதம் – 36 பேர்
கடந்த 5 வருடத்தில் – 6000 பேர்
கடந்த 20 வருடத்தில் – 186,000 பேர்.

இதெல்லாம் பசுமைப் புரட்சிக்குப் பிறகு வருமானம் குரைவால் கடன் தொல்லையால் தற்கொலை செய்து கொண்ட விவசாயிகளின் எண்ணிக்கை..

நமது இந்திய தேசத்தில் தொழில் துறை எவ்வளவோ முன்னேற்றம் கண்டிருக்கிறது. அதனால் அரசு அறிக்கையின்படி வறுமைக் கோட்டுக்கு கீழே இருக்கும் மக்களின் எண்ணிக்கை குறைந்துகொண்டே வரும்போது எப்படி அவர்கள் வருமானம் குறைகிறது என்று சொல்ல முடியும்?

விவசாயிகள் வருமானம் குறையவில்லை, அதிகரித்தது. அதே சமயம் மற்ற துறையினரின் வருமானம் விவசாயிகளை விட பல மடங்கு அதிகரித்துள்ளது. கணினித் தொழிலாளி விவசாயியை விட அதிகம் தான் சம்பாதிப்பான். அதனால் விவசாயி ஏழையாவதில்லை. விவசாயிக்கும் வருமானம் அதிகரிக்கும், ஆனால் கணினித் தொழிலாளியை விட குறைவாக அதிகரிக்கும்.

இந்த இடத்தில் தான் அரசின் புள்ளி விவரம் முரண்படுவதையும், அதிலிருந்து பெறும் உண்மைகளையும் நாம் கவனிக்க முடியும். விவசாய இடுபொருள் வளர்ச்சி 100% அல்லது 200% மடங்கு உயர்ந்துள்ளது என்பது அரசாங்க புள்ளிவிவரம், வேறு சில NGO க்களின் புள்ளி விவரங்கள், இவற்றைத் தவிர்த்து நேரடியாக விவசாயிகள் பார்க்கும் விசயம் ஆகியன இதை உறுதிப்படுத்துகிறது.

அதே சமயம் விவசாய பொருட்களை விவசாயிகளிடமிருந்து கொள்முதல் செய்யும் விலை இரு மடங்கு குறைந்துள்ளது. ஆனால் விலைவாசி மிக அதிகமாகியுள்ளது. ஆக, இப்படி இந்தியாவின் 60% மேற்பட்ட விவசாயிகளின் வாழ்க்கை பல முனைகளிலிருந்தும் தாக்கப்படுகின்றது.

விவசாயியின் வருமான உயர்வுக்கும், விவசாய இடுபொருள் உயர்வையும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்தால் அவனது வாழ்க்கைத் தரம் தாழ்ந்து போயுள்ளதுதான் தெரிகிறது. அதாவது அவனது வருமான உயர்வு என்பது, அவனது வாழ்க்கை செலவினங்கள் உயர்ந்ததுடன் ஒப்பிட்டால் அதிக இழப்பில்தான் செல்லும் என்பதுதான் இதன் அர்த்தம். அப்படியில்லையென்றால் ஏன் தற்கொலை நடக்கிறது, அதுவும் நாடு முழுவதும் எல்லா இடங்களிலும்.

(அதிர்ச்சிகள் தொடரும்)